Na początku lipca 2015 r. dobiegła końca procedura wyłaniania projektów do budżetu partycypacyjnego na 2016 r. Nadszedł czas ocen i podsumowań.
Na Ursynowie wyłonione zostały 44 projekty. Ten wynik pokazuje, że osiągnięty został, założony przez zespół ds. budżetu partycypacyjnego (którego jestem członkiem), efekt podziału Ursynowa na obszary lokalne oraz ograniczenia wartości pojedynczego projektu.
Zupełnie odwrotnie przedstawia się natomiast frekwencja w głosowaniu. Piąte miejsce Ursynowa OD KOŃCA, wśród wszystkich warszawskich dzielnic, nie może cieszyć. Na potrzeby rozgrywki politycznej najczęściej przywoływaną przyczyną takiej sytuacji są kontrowersje wokół sposobu wyłonienia zeszłorocznego projektu.
Poznanie rzeczywistych przyczyn wymagałoby jednak głębszej analizy, a najlepiej dotarcia z odpowiednią ankietą do osób, które nie wzięły udziału w głosowaniu. Nie można wykluczyć, że mniejsze niż w ubiegłym roku zainteresowanie mieszkańców wynika ze słabej promocji budżetu partycypacyjnego na Ursynowie, bardziej skomplikowanych zasad głosowania, bardziej lokalnych projektów, a może wręcz mniejszej ich atrakcyjności i ważności dla mieszkańców.
Mamy kilka miesięcy na poznanie przyczyn słabej frekwencji i odpowiednie zmodyfikowanie przyszłorocznych zasad. Obawiam się tylko, aby w wyniku ewaluacji nie wylano dziecka z kąpielą. Pojawiają się już na przykład pomysły ograniczenia udziału zorganizowanych podmiotów ‒ takich jak spółdzielnie mieszkaniowe, szkoły itp. ‒ w zgłaszaniu projektów. Ja natomiast z uporem maniaka będę powtarzać, że im bardziej ułatwimy mieszkańcom wzięcie udziału w głosowaniu, tym mniejszy będzie wpływ takich zorganizowanych akcji zbierania głosów na ostateczny wynik plebiscytu pod nazwą budżet partycypacyjny.
